سکوت تو که بند نمی آید !

این بار من سکوت می کنم ،

سکوتی به وسعت تمام حرفهای نگفته ام ...

به وسعت تمام بغض های در گلو جامانده ام .

به وسعت تمام بی کسی های از تو دور بودن "

به وسعت هر آنچه می پنداری ...

بی صداتر از "سکوت "

سکوتی بالاتر از "فریاد "

سکوتم را به باران هدیه کردم 

نمیدانم مرا تاب تحمل هست ؟

اما هرگز گمان مبر زخیال تو غافلم 

گر مانده ام خموش خدا داند ودلم ...