تو تنها باش و من تنهای تنها

که دارم وقت تنهایی سخن ها

نگاه عاشقم تا آسمانهاست

مرا تا عرش اعلا نردبان هاست

نماز خلوتم را صد قنوت است

کلام شعر تنهایی سکوت است ...

شب است و دربه در کوچه های پردردم

خراب و خسته به دنبال عشق می گردم

اسیر ظلمتم ای دوست پس کجا ماندی ؟

به اعتبار تو فانوس خود نیاوردم ...!!!